Biologia wektora
Część dotycząca biologii wektora ma na celu wygenerowanie nowej wiedzy na temat podatności żywiciela na WNV oraz kompetencji wektora – zdolności wektora do przenoszenia wirusa – dwóch głównych wektorów WNV i CHIKV.
Określono podatność żywicieli europejskich ptaków na różne szczepy WNV krążące w Europie, dostarczając w ten sposób ważnych informacji dotyczących ryzyka rozprzestrzeniania się WNV i potencjału wywoływania ognisk choroby u ludzi, takich jak zdolność ptaków do służenia jako rezerwuar do utrzymywania WNV. Kompetencje europejskich komarów Culex pipiens w zakresie wektorów dla różnych szczepów WNV i ich zachowania żywieniowe nie zostały dotychczas zbadane w odniesieniu do europejskich wektorów. W rzeczywistości nie wiadomo, czy europejskie komary Culex pipiens przenoszą WNV na zwierzęta lub ludzi. Badamy kompetencje wektorów i zachowania żywieniowe komarów Culex pipiens, co jest niezbędne do sformułowania i ukierunkowania planu zapobiegania. W odniesieniu do CHIKV, zostanie określony wpływ temperatury na kompetencje wektorowe komarów Aedes albopictus dla CHIKV. Wiedza ta jest niezbędna, aby móc odpowiedzieć na pytanie, czy Aedes albopictus będzie w stanie skutecznie przenosić patogenny CHIKV wśród populacji ludzkiej w umiarkowanych strefach klimatycznych.
Wirulencja i patogeneza
Część dotycząca wirulencji i patogenezy odnosi się do potrzeby lepszego zrozumienia, w jaki sposób różne szczepy WNV, które krążą w Europie, różnią się pod względem zdolności do wywoływania ciężkich chorób i szlaków zaangażowanych w neuroinwazyjną chorobę WNV i CHIKV.
Zakłada się, że różne szczepy WNV w Europie są związane z różnicami w zjadliwości, tj. zdolnością danego szczepu wirusa do wywoływania choroby. Jak dotąd wiadomo, że dwa z czterech krążących szczepów WNV, z których jeden pojawił się we Włoszech, a drugi na Węgrzech, powodują chorobę neuroinwazyjną WNV, a zatem mogą stanowić poważne zagrożenie dla ludzi. Dlatego ważne jest, aby zidentyfikować czynniki wirulencji i wirulencji, tj. czynniki, które przewidują rozprzestrzenianie się i zdolność wywoływania chorób przez szczep wirusa, które są związane ze zwiększoną transmisją i zachorowalnością różnych szczepów WNV. Ponadto zdefiniowano szczepy WNV, które są istotne dla Europy i ukierunkowane na późniejszy rozwój szczepionek (patrz Szczepionki). Co więcej, ta część bada patogenezę chorób neuroinwazyjnych WNV i CHIKV przy użyciu najnowocześniejszej technologii, aby umożliwić identyfikację biomarkerów, które są identyfikowalnymi substancjami biologicznymi, które można wykorzystać do pomiaru obecności lub postępu choroby lub skutków leczenia, a także innych wskazówek dotyczących nowych protokołów leczenia.
Szczepionki
Trzecia część, Szczepionki, dotyczy zapotrzebowania Europy na nowatorskie strategie szczepień dla zagrożonych populacji. W tym celu projekt obejmuje opracowanie nowych kandydatów na szczepionki monowalentne – kandydatów na szczepionki, które mogą chronić przed WNV lub CHIKV – oraz kandydatów na szczepionki dwuwalentne – kandydatów na szczepionki, które mogą chronić zarówno przed WNV, jak i CHIKV. Szczepionka dwuwalentna jest szczególnie przydatna w obszarach, w których WNV i CHIKV krążą jednocześnie. Opracowujemy, a następnie przeprowadzamy racjonalne ulepszenia kandydatów na szczepionki, co skutkuje bezpieczniejszymi i skuteczniejszymi kombinacjami szczepionek do rozwoju klinicznego, które są dostosowane specjalnie do sytuacji w Europie. Jest to połączone z badaniami wspierającymi dotyczącymi ochrony krzyżowej różnych linii WNV, aby pomóc w opracowaniu (jednego) kandydata na szczepionkę, który może chronić przed różnymi krążącymi szczepami WNV. Ponadto opracowywane są znormalizowane testy neutralizacji i inne testy odpowiedzi immunologicznej, które pozwolą na dokładne porównanie zdolności ochronnej różnych szczepionek, co jest krytycznym krokiem naprzód w określaniu najbardziej odpowiednich kandydatów na szczepionki.